Kürşat Yılmaz Şiirleri - Şair Kürşat Yılmaz

Kürşat Yılmaz

Tüm medeniyetlerin üzerinde uzlaştığı şey
Senin ve benim etrafımda sıralanmış on iki
Tüm sırları milyonlarca yıl öncesine dayanıyor
İşte tam orada başladı seninle benim ayinim
Her taşın üzerine kazıdık ölümsüzlüğü
Üzerimize toprak üstüne toprak attılar

Devamını Oku
Kürşat Yılmaz

Masanın üzerinde yarım bir bardak
Karşımda düşünceli bakışlar
Neden fikri yedi yeni yetmeler
Bir gülüş bakıveriyor uzaklardan
Tüm her şeyi yakıp yık artık
Böyle olması gerek ne bekliyordun

Devamını Oku
Kürşat Yılmaz

Sen ve benin ayrı yazılması
Bugüne kadar yapılmış
En büyük yazım yanlışı

Devamını Oku
Kürşat Yılmaz

Sensizliğin kıyılarında dalgasız geçen günler
Orada mı dersin eski hayal kırıklıklarımız
Şimdi çok uzaklarda son yakınlaşmalarımız
Her gün aynı saatte susma durağındayım
Sessizce çığlık atarak sen sırası bekliyorum
Paramparça bekleyişler sonsuz bekleyişler

Devamını Oku
Kürşat Yılmaz

Sözü bitirenleri pek sevmem çok kasvetli
Bazıları ise uzattıkça uzatır meseleyi
Oldum olası sevemedim sözü kesmeyi
Peki arada kalmışlığın timsaline ne demeli
Ya hep başkalarının rolünü çalmaya çalışanlar
Hele o hayalleri sınırlandıranlar yok mu

Devamını Oku
Kürşat Yılmaz

Bileti uzatıyorum
Sanki görmezden geliyor
Gerçi kanıksadım bu tavrı
Hiç de yabancı değil
Kulaklarım görmüyor
Gözlerim ise duymuyor

Devamını Oku
Kürşat Yılmaz

Türkçede artık tek kişi zamiri var
Sen

Devamını Oku