Gözleri ay gibi aydınlatıyor
Sözleri beni benden alıyor
Beni benden daha iyi tanıyor
Bana benden daha fazla yanıyor
Bu sevdaya muptelayim şimdi ben
Bir çift göz bir cift göze bakıyor
Toprak için toprağa karıştın,şehidim.
Ey senki ne büyüksün yiğidim
O ki Hayatının başında
O Daha otuz üç yaşında
Gecesi gündüzü dağda
Saç kalmamıştı başında
Sende bende beşeriz
Nefsimizden geçeriz
Kızıl şerbet içeriz
Yeter ki edep olsun
O ay yüze bir defa
Bakmaya bin sebep olsun
Şimdi ise ayrılık vakti
Haydi kaçırma treni çocuk
Dolmasın bir anda vagonlar
Kaderdendir bu ayrılık razı gel
Bitmedi mi bu gönlümün surgünü
Ben olmuşum bu hayatın yorgunu
Ayrı düştük biz sıladan
Ayırdı yolları yaradan
Yıllar geçse de aradan
O yollardan dönülür mü
Geçti ömür birden bire
Hayat desen oyun hile
Dalimdaki çiçeğimi kuruttum
Su yüzümü genç yasimda somurttum
Şu gönlümü ne cabukta soguttun
Sevdayi bile yük bildim gitti
Senden sonra kimseyi sevemedim gitti
Ne tutacak bir dalım
Kaderin oyunudur dedim
Kaderdendir Kürşat dur dedim
En sonunda kendi kendimi yedim
Nasıl bir hale getirdin beni
Saçının tek teline canım verirdim
Bunu benden daha iyi bilirdin
Uzak dur gözlerimden Bakmasın gözlerime
Yüzünü görmeden Sesine vuruldum
Bu aşk ta yoracak beni Bunu da biliyordum
Uzak dur gözlerimden Bakmasın gözlerime
Üstelik kalbin boş değil Benimde yaptığım hoş değil
Uzak dur gözlerimden Görmesin o ay çehreni Uzak dur uzak dur ki Aşkından deli divane etme beni
Ömur orda burda geçti
Dünya fani hayat hiçti
Ölmem sanan bile göçtü
Ne gerek var bunca hevese
Koyacaklar zaten tahta kafese
Günler ne de hızlı geçti
Bazen sitem ediyorum dünya sanada
Bu zalim feleğin zoru ne bana
Düş git artık yakamdan beni arama
Kaybolup gitmişim yalan Dünya'da
Durgunum dargınım neden mi sorma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!