Kürşat Şiiri - Hakkı Hakan Kaya

Yorgun mahallenin, bezgin savaşçısı
Hayat kavgasında zorlu bir gün daha
Ürkek adımlar, ağzında bafra sigarası
Belki bugün farklı olurdu herşey, belki kazanırdı
Sonra uyandırdı onu bu hayalden
Cebindeki bir tek otobüs parası...

Neden herşey bu kadar ters gidiyordu
Neden herşey bu kadar yanlıştı
Oysa şimdiye kadarki hayatında hep doğru davranmış,
Hep iyi şeyler yapmış, hiç yanlışa sapmamıştı
Sonra düşündü Kürşat, demek ki hata kendisinde değil
Hata bu kahpe hayattaydı
Kendi kendine söz verdi, yenilmeyecekti bu hayata
Pes etmeyecek galip çıkacaktı...

İşte herşey bu kadar ümitsizken
O çıkıverdi karşısına
Deli yüreği kendisine bile yetmezken
Meydan okuyordu dünyaya tek başına
Birbirlerini o kadar çok sevmişlerdi
Bu kahpe hayatın çirkin tuzaklarına
Alay edip gülebilmişlerdi...

Sonra kaderin çarkına itildiler
Yetmedi sevgileri, sıcak tutmaya elleri
Batan bir güneş gibi, için için yanan sigara gibi
Bir günde kalan anı gibi yitildiler...

Hani pes etmeyecekti ya Kürşat,
Hani galip çıkacaktı ya olmadı
Vurdu alnının şakına ihanetin tokadı
Dağ gibi bir adam böylesine yıkılırmıydı
Hakmıydı bu revamıydı

Bir ceset buldular sabahın onunda
Gözünde iki damla yaş, ve bir papatya
Denizin kıyısında yosunlar arasında.
Yenilmişti Kürşat başaramamıştı
Fakat bu filmin her karesinde
Şerefi ve onuruyla yer almıştı...