Kürşat Sezgin Şiirleri - Şair Kürşat Sezgin

Bir bilinmez şairin üzerine saldırıyor.
Saatlerdir intihar etmemi bekliyorlar
belkide ederim
Ne düşüklerini tahmin edebiliyorum
gizli kapaklı bir amaçları var -ölümüme dair,
Saatler geçiyor

Bir bilinmezdi şairane tarafım,
İçimi eskiten irin ovuşturuyor ellerimi,
Soğuk, tütünüme ve kalemime dokunup kaçıyor,
Öğürtüm sıkıştırıyor göğüs kafesimi,
Kampüsteki köpekler uğulduyor
daha samimice

Gecenin bekaretini bozuyor tan
Yüreğimde ki buzul güneş yaklaştıkça çözülüyor ancak
Sabahın alnıcından bir sis ile birlikte savruluyor kelimeler
Kuşlar seçebildiklerini güzel diyarlara bırakıyor
Bir genç kızın diyarına düşüyor kuşlardan biri
Kelimeler kuşun gözlerinden toprağa kanıyor

Gecede efuli; aklıma durgunluk, yüreğimde zuhur
Görmediğim seni hissetmek, sanki evvel bahar öncesi
Bahara baş gösteren savaş yanlısı saçlarına, dokunmak gecede
Kuşku olmadan yeniden doğacakçasına sarılmak
Gecenin tek temennisi biz olalım efuli
Tan gecenin kıyısına demir atmaya utansın

Urlarımı tepeleyip göğe uzanıyorum.

Ünsiyetim sol uzuvun da kızguranın.
Zihnime çamurlu ayakkabılarıyla uğrayan tanı.
Kirli, serin rüzgarlarla dalgalanıp perdelere ovunan anksiyetem.
Bulutların damarlarını kestiği topraktaki demir kokusunun bir cinayete dokunduğu saatler. Ey var edip VAR ı kendilerinde saklayanlar.

Sökmez bize kırıcı kuralları kaderin, üzerimize savrulan yumruklara en naif eskivleri atarız.
En basitinden bir çiçek sulayarak yahut bir bebeğe gülümseyerek yada kilometreleri hiçe sayarak...
Tabiata heyecan duyumsatıyoruz katun, belkide en güzel geleceği bize çiseler.
Dua ediyorum arsızca, en büyük heyecanını bizde atsın tabiat. Bir yağmuru olmak isterim mesela bardaktan boşalırcasına huzuruna serpildiğim... ve boğduğum.
Yardım çığlığımıza bi kız çocuğunun yetişiverdiği ve kekre duygularımızın akıp gittiği bir yağmur.

-"Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâh"- diye söze başlardı anam.
Ben ikircikliydim ondan sonra ki saatler;

Günde beş vakit abdest alırdı anam.
Ben beş defa genzimde ki esrarı sulardım.
Günde beş vakit namaz kılardı anam.

Sen nesin ha kadın...
Kilometrelerce dokunamadığım,
Yorganımın altında varsında sarılamadığım,
Hayaline doyamadığım, öpemediğim koklayamadığım...
Tam çizilmişken siluetin beynime tutamadığım.
Nesin ha..

Urlarımı tepeleyip göğe uzanıyorum.
Mehdinin öğüdüyle demlenip göğe uzanıyorum.
Ademlerden tırmanıp göğe uzanıyorum.
Yaralarımdaki resime aldanmadan göğe uzanıyorum.