İzdihamın boyutlarını aştı rıhtın,
Sahiller kursakları doyurmuyor artık.
Omuzlarda üç beş çürük meyve torbası,
Ayaklarda çarıklar, yırtık,
Takatin son nebzesinde adımlar.
Kursaklarda dilendi mideler.
Hazmetmedi küf kokulu ekmeği, çürük meyveleri.
Yetişmedi mamalar,
O küçük masum ellere.
Ne zaman karışsa limanlara,
Mühürlü dudakları boyayan göz yaşları,
Rıhtlarda karnın gurultusu...
Ne zaman düşünsem,
Kursağıma konsa üç beş ekmek kırıntısı,
Bol bol şükrederdim.
Kayıt Tarihi : 27.2.2019 14:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!