Öyle sürükledin ki mevsimi ardından,
göçebe kuşların vicdanı titredi.
Fakat Dildar,
çivi yarası olmayan duvarımın en güzel yanına astım resmini.
Hatırla sevgilim
uçurtmasına uzanan bir çocuk kadar telaşlıydım
kursağımın sızısı oldun.
Şimdi saçlarında bulutlar var
benim bağım bahçem tarumar
göğsüm kurak.
Ah!
Tanrı cennete çekidüzen verir, sen gülünce
hatırıma düşüyor, bir can azat oluyor gönlümden.
Üç elmayız biz seninle
kaderin kalemi sürçtü
farklı masallara düştük.
Üç elmayız biz seninle
sanma tam bölünürüz.
Kayıt Tarihi : 20.12.2020 12:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!