Kursağımdaki Karınca Şiiri - Haşim Minera

Kursağıma yapışan duman kadar gri olabilir bazı kararlar
Her zaman kaç seçenek olduğunu düşünebilir umarsızca insan
İnsan bazen her türlü durumda umarsız olabilir
Kendini ararken mesela, bulamadığında, çok kötü bulduğunda
Ben bir insan olarak yıllar önce kendimi aramaya çıktım
Yolda kayboldum, gördüğüm her sapaktan saptım umarsızca
Bazı ezgiler ruhumu ara sokaklarda bölüşmeye itti, bölüştüm utanmadan
Kendimi on parçaya bölüp her birini birine verdim
Toplayamadım, eksiğim ve umarsız.
Kaygısız şekilde başım sağ omzuma yatık
Eski mataramdan bir selam getirmiş eşekler
Kanatları var veya yok umarsızca grilerimi ciğerime çekerken önemsiz
Eski sarılar bugün kararmaya mı çalışıyor ?
Gün ışığı bile nefretimden habersiz
Basık konserve kutularında kinim sonsuza kadar saklanabilir
Biraz hohluyorum aklıma, tükenmez kalem gibiyimdir söylemesi ayıp, sonradan açılırım
Battaniyemi savurursam geceye
Her türlü ayıbı örtebilirim
İnsan umarsızca ışık yerine karanlığı yeğleyebilir
Çünkü yaptıkları o kadar fenadır ki, umarsızca karanlıkta saklar
Ancak ben yıldız tozlarını üfleyeceğim sizi korkutacak kadar
Gökyüzü birden parıldayacak bilirsiniz bu palavraları
Masalın bitimine yakın umarsızca ikilemde kalayım yine
Bir varmış bir yokmuş umarsızca
Develer tellal iken ne anlatabilir ki
Pirelerin bebek olması ne kadar umrumda
Bu masala küfredebilirim umarsızca
Yıldız tozlarını üfleyeceğim çenemi el ayama koyup, parmaklarımı geceye uzatıp
Umarsızca izleyeceğim hepinizi, bulutlar ağlayacak halimize
Bir düşünsenize, hiçbir şairin palavra sıkmadığını(!)
Bu da onlardan biri sanırım...
Avucumda bir karınca gezmekte
Sanırım yumruğumu sıkacağım...