Kürşad Şiiri - Asaf Sayıl

Ata ocağından düştüm ayrı,
Irakta kan ağlar, gönül sayrı,
Dirilmez bunlu obam;
Özgem, Türkelinden gayrı...
*****
Yamtar'a lezzet vermez oldu aşım,
Uçmağa vardı evdeşim,kardaşım;
Kalmadı yürümeye yoldaşım,
Özgem Türkelinden gayrı...
*****
Ötüken Delisi habersiz oyuna,
Verdi iki gözün, kancık soyuna,
Bozkurdu vursan zincire, kör etsen;
Kurt döner mi hiç koyuna...!
*******
Akmaz oldu Göktürk Çin'e,
Od düştü Gökbörü'nün içine,
Boyun eğmez Göktürk Çin'e;
Kara Kağan uçmağa vardı...
*****
Özel çeri oldu Kürşad Çin kağanına,
Atalar yaş döktü Kara Kağanına,
Od düşürdü Göktürk'ün bağrına,
İşbara Han uçmağa vardı...
****
Ne kargım var ne atım
Zindana döndü hayatım
Esaret kokusundan tiksinir oldu zatım
Budun ağlar, neredesin Kürşad'ım
*****
Engel olur mu Bozkurt'a çamur
Buyruk bekliyor onbaşı yağmur
Tarihe şahit kutlu yağmur
Uğultusu kulakları delen yağmur!
******
Eli sadakta gözü budakta Şad
Hakk buduna armağan etti kırkbir ad
Bastı Çin sarayını Kürşad
Kılıç elinde,at üstünde verdi son nefesi
Alamadı çinli Kürşad'ın cansız elinden zaferi
******
İki bin yıl sonra yine kargaşa,
Budun bu esareti yine aşa,
Kopuzu vurdu Deli Börü kutlu taşa;
Göz buğulu şimdi; yıldırım gibi düştü başa...

ASAF SAYIL - 05 NİSAN / 2011: 21.20