Hayat gitmek ister benden,
Ruhum çıkmak isterken içimden...
Kollarım saramaz aramızdaki boşluğu.
Kalbin sıcaktır şimdi ördüğün duvarın taşlarından.
Hasta uyur geç kalırsın,
Sonra anlık bir üzüntü duyarsın.
İkisinde gecenin üç yüz metreden seçiliyordu insanlar...
ve tahammül edilemez gürültümsü kirliliği...
sanırım bu şehrin sorunuydu sessizliği ve karanlığı bilmeyişi...
Ne söylese inanırdım, hep yalan söylerdi...
Hiç yalan söylemezdim, ne söylesem inanmazdı...
Bir el uzağımdan geçiyorsun...
Teninle doluyor ciğerlerim.
Duyarken kalp atışlarını uzaklaşıp didiyorsun...
Ben arda kalan kardan adam.
Senin ellerin donuyor,
Ve şimi benimde...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!