Çin sarayı gece sessiz,
Gökte bulut sanki deniz,
Kırk çeri yere vurup diz,
And içtiler ben Türk’üm.
Kürşad dedi: Ölüm kolay,
Esaretse en zor olay,
Yıkılsın şu koca saray,
Baş eğmeyen ben Türk’üm.
Saraylarda Çin tilkisi,
Bitmek bilmez hiç hilesi,
Bozkurt gibi Kürşad sesi,
Dağı yardı ben Türk’üm.
Kırk yiğitte bir dağ gibi,
Bakışları ateş gibi,
Her darbede şimşek gibi,
Yıldırımım ben Türk’üm.
Dört bir yana şan yürüdü,
Yiğitleri kan bürüdü,
Çin sarayı kan gölüydü,
Dalga vurdu ben Türk’üm.
Kürşad düştü kanla kalktı,
Son nefeste yola baktı,
Tüm çağlara ses bıraktı,
Haykırarak ben Türk’üm.
Vey ırmağı coştu, taştı,
Yiğitlerin yolu şaştı.
Fırtınalar köprü aştı,
Ölüm geldi, ben Türk’üm.
Arif Atılgan
Kayıt Tarihi : 12.9.2025 19:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!