kurnaz yalancı Şahit Şiiri - Kemal Tekir

Adamın biri boşanmak için,
Yalancı şahit aramış,
Komşusuna yalvarmış,
Beş yüz lira rüşvetle,
Şahitlikte antlaşmış.
Mahkeme günü gelmiş,çatmış,
Yalancı şahit yalanları sıralamış,
Vazifesini iyi yapmış,
Hakim çifti boşamış.
Mahkeme çıkışında,
Adam yalancı şahide,
Hem çok teşekkür etmiş,
Hem de parasını vermiş.
Şahit el çabukluğuyla,
Parayı saymış çabukça,
Adama dönüp şaşkınca,
-Azizim eksik bu para,
Senin verdiğin dört yüz lira,
Antlaşmamız beş yüz lira.
-hayır ben sana tamı tamına,
Verdim şimdi beş yüz lira.
Yalancı yemin ederek,
İtiraz etmiş duruma.
-
Rica ederim komşu,
Beş yüz lira verdim sana,
Paranı bir daha saysana.
-Evet haklısın verdiğin para beş yüz lira,
Ben yalan söyledim sana,
Az önce mahkemede de,
Yalan söyledim hakime,
En iyisi döneyim de,
Gerçeği anlatayım hakime.
Deyip mahkeme salonuna,
Yürümeye başlayınca.
Adamı almış bir telaşta.
-Aman komşu sakın ha,
Pişmiş aşa su katma,
Bahşiş olarak sana,
Vereyim bir yüz lira daha.