En zoru hayalin,
Zamandan bağımsız bir zorlama içindeyim
Her gün o günü anımsatsın istedim
Öylesine tükettim ki o dediğim günü
Artık hatırlamıyorum
Şaşkın gibi tükettiğim o anılarımın hiçlik hatırasını anımsamaya çalışıyorum şimdi
Doğrulamadım ben
Koşmak doldurur sandım oksijeni ciğerlerime
Tutmuşum nefesimi sensizliğe
Ben sana çokça kez hoşçakal dedim galiba bundandır azabım
Bir hoşçakalın mümkün kılacaktır belki de kaldığım zamanın hoşluğunu
Hoşçakalayım değil mi ?
Milen ÇakıKayıt Tarihi : 21.1.2024 03:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!