İşlek zihnin kırdığı zincir, salar hissedişi
kaybın denizlerine, çıkan canlılık benzersiz
ve yalın, yükselen beklentisiz aykırılıkla
temellenir. O uçurumlar ki anlayarak derinleşir,
özü yangından kurtaran el, kimse ormanında
dal dal yeşerir, armağanla dönersin kendine,
varolmayanın köleliğinden azat, özgürlüğün
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta