Kurmaca Şiiri - İlyas Alagöz

birinci boyut
...

ikinci boyut (fantastik)

çok uzun zaman sonra… belki de o kadar çok değil.

birden ormanlık bir vadiye düştüm,. bacaklarımın büyüdüğünü hissediyordum, sancılanıyordum, terler boşalıyordu yanaklarımdan, ahh! ! bacaklarım. birden burnuma pis kokular geldi, bir ürpertiyle neredeyse çığlık atacaktım, bir kent kaçkını ormanımı yakmaya gelmişti.

sonralar, yatağımda… (serin rüzgardaki bunaltı)

yarasayı andıran bir güzelliğe bürünmüştüm. kasvetli mağaralara doğru yol almaya başladım. yollardaki düşlerime örümcekler ağ kurmuştu, kaçmak istiyordum, ama beyhude, kaçamıyordum.

nihayetinde bir insan tacirinin eline düştüm, çırpınıyordum, üzerimdeki örümceklerin çelik ağlarıyla. milyonlarca kişi beraber koşmaya başladık, ama üzerimdeki ağlar çöl güneşiyle daha da çelikleşiyordu. uğultudan hiçbir şey duyamıyordum, sadece şeytanın da bize eşlik ettiğini hissediyordum. yüzü enikonu belirmeye başladı, pis pis sırıtması dayanılacak türden değildi.

an be an ve soğuk soğuk, karanlığın içine nakış nakış işlediğim yenilgim gün ışığına çıkınca her şeyi kabullendim, gözlerimde ayarladım tüm imgeleri, insan taciri gelip beni hiçbir ücret almadan kötü huylu bir periye verdi. avazım çıktığı kadar boşluğa taze bir çığlık attım. kötü huylu periyle ıssız patikalardan, çıkılmaz labirentlere doğru yol almaya başladık, arada bir o iğrenç dudaklarıyla dudaklarıma öpücükler konduruyordu. dudaklarımdan gökyüzüne çivileniyordum, güneşe en yakın yerden. boşalıverdi tüm hararetim iki dudak arasında. yavaş yavaş erimeye başladım, bir yağmur tanesine dönüştüm, düş-tüm, toprağa karıştım…

fantastik bir kurmacaya kurban verildim.
ölmezsem döneceğim

mart 2007