Görmezden geliyorsun acı çeken canları,
İşkence görmüş candan akıtılan kanları…
Asıl kul hakları bu bağışlamam, denilen,
Dışı süslü bilinen, içi pek bilinmeyen…
Kibarca sunuluyor nemalanılsın diye,
Canlı iken yüzene sebep olursun niye?
Anlatılmaz bir vaka acı korkunç boyutta,
Yakalanan hayvanlar vahşeti yaşamakta…
Rab’bimiz bağışlamaz sebep olunanları,
Bir kancada çırpınan bağırtılan dostları…
Bir acı ki ayyukta tüm gözler fırlamakta,
Çene altından jilet deri çıkartılmakta…
Merhametsizliklerle deriler yüzülecek,
Binlerce masum türüm bir bir katledilecek…
Kimi doğduğu ilk gün annesini emmeden,
Anne de öldürülür ne oldu diyemeden…
İç yüzü bilinmeden ablalarım giyinsin,
Bassın havalarını öğünsün kibirlensin…
Sonra hayvan atılır bir tarafa yığılır,
Derisizler yanında canlar bir bir çırpınır…
Ölüm artık kurtuluştur yavaş yavaş da olsa,
Bu vahşet ki sürmekte giyenler azalmazsa…
Yok, bildiğin ahiret varsa cehennemliğiz,
Bağışlanmaz bir günah farkında mı değiliz?
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 21.2.2016 21:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!