sabahın alaca karanlığında sessizce süzüldü sokak kapısından dışarı
ortalığı saran sinsi bir ayaz taa ciğerlerine kadar dondurdu paltosuz adamı
ama o hiç aldırmadan hızlı adımlarla yürüdü durağa geç kalmamak için işine
ama bir derdi vardı belliydi taa içinin derinliklerinde duran
bir gün önce ev sahibi gelmişti yine kapıya hiç bir şey söylemesede
ona yetmişti o ağızlar dolusu küfür etmişcesine
köşeye varınca birden sokak değiştirdi adımlarını dahada hızlandırarak
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta