Bir huzur vardı içimde…
Yüzümde nedensiz bir tebessüm…
Hava da kendini nisan sanmıştı sanki! ...
Maviler kışa ayıp,masmaviydi...
Attım kendimi sokaklara…
Utanmasam zıp zıp zıplayarak varacaktım köşe başlarına…
Allah’ım,dedim,ya küresel ısınma! ...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Yerinde bir serseniş.Evet özür dilemek yetmeyecek ama .........anlamlı dizeleriniz için teşekkürler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta