Küresel Koro Şiiri - Önder Karaçay

Geleceğimiz henüz küresel koroda çalınmaya başlanmamıştı,
İnsanımız sanal ağa düşene kadar sürdü bu gidiş,
Sorgulayan düşüncesi planlı tahriple edilmişti iğdiş,
Çakma çiviler tutmuyordu delik deşik olmuştu borsaların tahtaları

Notasını nihayete erdirecek bir makamın tiz sesine çıkmışken,
Cebimizde dolaşan elin canı istediği kadar aldığını duymuyorken,
Kirli çarka su taşıyanların testisi kırılmıyordu,
Küresel koronun karton kaleleri ve iyi ısıran köşe tutucuları yıkılmışken

Güce boyun eğenler, vampirleri adına kan emerler,
Kaybetmek diye bir kazanç nedir bilmezler, sürekli kaybeden üretirler,
Kaybedeceğiz diye sızlanarak da melerler,
Detone olmuş küresel koroya abone neferler

Sürdürülemez olmayı hormonlu bir sürdürülebilir makyajla cilaladılar,
Ahtapotun kolları gibi uzanarak sokaklarımıza kadar ağlarıyla gelmelerine göz yumdular,
Bizim için bizim imkânlarımızla kurulmuş kurumlarımızı,
Özelleştirme ve küreselleşme adı altında kamufle ederek sattılar,
Borçlanmayı ve tüketimi, ürettiği tembelliliği, teknoloji silahı ile alnımıza dayadılar

Kazanın doğurduğuna inanıp öldüğüne inanmayan bir toplumun,
Sazanın öldürdüğüne de inanmasını beklemek safdillik olur,
Yunus balıkları gibi yüzümüze güleni bizden sanan bu kabalık,
Balık hafızalıyız ya sazana da, yalan yazana da inanır oldu bu kalabalık

Bu koroda olan herkes elinden gelenin fazlasını,
Koroda olmayanlar elinden geleni bir başkasına bırakma gayreti içindeydiler,
Solfej eğitimi almak için soldan sağa doluşuyorlardı,
Kuvvetli bir teslimiyetin izleri vardı.

Önder Karaçay