Küresel ısınma Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Küresel ısınma varmış diyorlar
Yanan ormanlar ki asıl yürekte
Suçludur ya bir yaş ağacı kesen
Gerek bilerek de bilmeyerek de

Küresel ısınma asıl gönlümde
Sendin can güneşim benim ömrümde
Bu yaşa kadar ah neler gördüm de
Şu dilim dönüp de anlatamadım

Güz güneşi koydum senin adını
Duyda bie bil ne imiş feryadımı
Bu uğraş seni de oyaladı mı
Bir daha tövbe et girme bu yola

Elimde bir kare resmin bile yok
Yerini izini bulamaz oldum
Rastlarım diyerek düştüm yollara
Gözümde ferim dermanım da yok

Habersiz ayrılıp gittin aniden
Kırdım mı kalbini gidip bilmeden
Haberin gelecek diye bir yerden
Uykusuz geceler bana kar oldu

Bir görsem yüzünü anlatacağım
Bu dönemi nasıl atlatacağım
Sevgiye açıktı gönül ocağım
Lutfet de gel bir akşam konuğum ol

Seneler seni de yaşlandıracak
Senin de kalbini biri kıracak
Kim kalıp hatrını kimler soracak
Gel etme eyleme vefakarım ol

Sabrında sınırı var taş çatladı
Seneler yaşımı dörde katladı
Yürekteki kuş ta uçtu atladı
Dön artık o son gün sen yanımda ol

Konudan konuya geçiyor gönlüm
Hayat şarabını içiyor ömrüm
Ah ile vah ile geçse de günüm
Küresel ısınma sensin yürekte

Şarkı sözü

Eylül -2007-Ankara