Kundaklıyorum bebeklerin ayak izlerini kaldırım taşlarına,
Hepsi dizginliyor kendini, hepsi şen şakrak, deli.
Törpülerim sadece ahkam cilasında,
Kesintisiz kurmaya çalışırken bağlantıyı körlük sefasıyla.
Sanki kıkırdıyor kahraman sessizliğinde birkaç körpe,
Belli etmek yerine, susuyorlar okyanus dibinde.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta