Kundaklıyorum bebeklerin ayak izlerini kaldırım taşlarına,
Hepsi dizginliyor kendini, hepsi şen şakrak, deli.
Törpülerim sadece ahkam cilasında,
Kesintisiz kurmaya çalışırken bağlantıyı körlük sefasıyla.
Sanki kıkırdıyor kahraman sessizliğinde birkaç körpe,
Belli etmek yerine, susuyorlar okyanus dibinde.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta