Neçe ki habersiz, gündüz geceden,
Mecnûnî hâldeyim, sayki, çöldeyim,
Kalemim ahımı, döker heceden;
Döş’e dert getiren, ince yoldayım!
Dağlardı, isyânda, kadem vurduğum,
Dağlardı, zâlime, karşı durduğum,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Mükemmel bir şiir değerli kalemden.Halk şiirinin özünü keşfetmiş ve de kendi üslubunda şahlandırmış.Kutluyorum tam puanla...Saygılar...
Kâhpelik, dünyayla yaşça eşittir
SİZE KATILMAMAK MÜMKÜN DEĞİL ...HELE Kİ BU SÖZ .. NE KADAR DA DOĞRU YAZMIŞSINIZ. İNSANLAR NE KADAR DA KAHPE OLABİLİYOR .DEĞİL Mİ....TAM PUANLA KUTLUYORUM SİZİ
gönlünden gül damlaları eksik olmasın ozanım.tm puanla selam ve dua.
Neçe ki habersiz, gündüz geceden,
Mecnûnî hâldeyim, sayki, çöldeyim,
Kalemim ahımı, döker heceden;
Döş’e dert getiren, ince yoldayım!
O ince yol ki derdi getiriken merhemi de yanındadır ...
TEBRİKLER...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta