17.04.1969 Afyonkarahisar Sandıklı
KÜREK MAHKUMU
Hayat gemisinde mâhkûmdur insan
Yazgısı meçhûlden meçhûle gider
Bahtına biçilmiş bilinmez zaman
Düşünce son yaprak, dünyadan yiter
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta