Kürek Mahkumu Şiiri - Atilla Durukan

yırttın o duvakları,gecenin bir vaktinde,
vefa kalmadı aşkta,kırılan kadeh gibi.
sokaklar sessiz, sakin, cinler oynarken topu,
arzu dolu kadehi kırdı sarhoş ellerin.
yıllarca saklanan tül,döndü birden çuvala,
fanustaki baharın,ömrüne kabus oldu.
artık ne gamın kaldı, ne de keder elinde,
bindin korsan gemiye gidiyorsun ıssıza.
ufukları hiç süzme,vermez rengini artık.
içiçedir günahlar,sebebi sende gizli.
esaret zincirini kırmak için ugraştın,
zinciri bile,bile bak boynuna doladın.
artık o ipek saçlar,kırık dökük tel gibi,
çaglayan gözlerinde dereler kuru şimdi,
okyanusa hükmeden o hikmetin yok şimdi,
ellerinde zincirler,kürek mahkumu şimdi.

atilla durukan
12.10.2010
saat 16 00 (adana)