Kurduğun cümlelerin, her nefes alıp veri ...

Yok hiç bir çıkışı bu kapalı kutunun,
filmlerde gördüğün kutular gibi, 'ben olsaydım' çıkamıyorum.
yaşamın da hiç bir çıkış yok,
o döngünün dışına çıkmanın ve orada kalmanın ihimali,
bütün yapabildiğim sessizlik.

Tavandan sarkan, yada bileklerinde iz bırakacak bir kurtuluş hep ilk gelen akla,
ama o döngüyü bozmanın ve arınmanın yolunda,
sancısız ve iradesiz hiç bir yol yok.

Gelip geçen mevsimlerin,
ve ciğerlerinden seslenen rüzgarın,
sana, bana anlattıkları,
ve aklın bize hissettirdiği bu dünyanın,
bize göre hiç yaşanası yeri ve şekli yok.

Yirmidört saatin en karanlık ve soğuk ve en sessiz zamanları,
bize umutsuzluktan, boynu büküklükten başka çağrıştırdığı,
günün diğer hiç bir saatinden farklı değil.
uyurken bile rüyalarda gördüğün kapalı kutuların,
gerçek dünyadakilerden bir farkı yok.

Bir nefes daha alıp verirken,
kurduğun cümlelerin senden başka kimse için bir değeri yok.