Kurdu Ulusun Türk’ün Şiiri - Osman Öcal

Kökleri derinlerden çıkıp gelen milletin,
Dar günün eşiğinde düşmüş nice kalası;
Yıldırımlar misali akıp gelen milletin,
Asırlara hükmeden tutsak kalmış balası.

Dizginlenmiş apansız bozkırların atlısı,
Tökezleyen atının gem vurulmuş başına;
Benliği parçalanmış acı dolmuş tatlısı,
Tutuşmuştur yeniden özgürlük savaşına.

Dirliğin özü birlik her ilden her obadan,
Közüyle kavrulacak utku için can gerek;
Aslı nesli bilinen Türk ana Türk babadan,
Dokuz tuğun aşkına başa bir kağan gerek.

Bulutların ardında gün uykuya dalmadan,
Kuşanıp deri kemer takılsın tüylü börkler;
Yıldızlar gölgelenip karanlığa kalmadan,
Ayrık otundan kalan kesilsin bütün kökler.

Ok uyansın sadakta kılıç çıksın kınından,
Kızıl tayın arından kaypaklar girsin yere;
Yer yarılsın gök insin nal sesinin tınından,
Başka var mı acunda namustan büyük töre.

Adalet kamçısından diz çöksün ulu dağlar,
Yeni destanlar doğsun türkü olsun dillerde;
Can bağışlar Vuslatî bu ülkü bizi bağlar,
Kurdu ulusun Türk’ün bütün esir illerde.

Osman Öcal