Kurdele Şiiri - Ersin Kurt

Maktuller aşık olduklarından beri katillerine
Kavgama kan sıçradığından bu yana
Suyun akışıyla
Yolun yokuşuyla
Ters düşen benim
Bileğim çoktandır hazır bükülmeye
Suçlarımın cezası açık artırmaya çıkınca
Geriye dönük iyiliklerimi tümden yok sayıp
Kuşkusuz muhbiri olacağım kendimin

Korkuymuş ve/veya ölümmüş
Beni asla yıldıramazsınız öyle
Kulaklarım işitmez tehdit anonslarının sesini
Dün, daha dün çok samimi arkadaşımın
Cesedini koydum cebime
Dedesi bugün hâlâ yaşıyorken
Yarınsa olacaklar şimdiden belli
Ölüp ölüp yaşayacağım mutluluğa hasret
Tekdüzeliğin de bu kadarı!
Yaşamak mı bu?
Tebessüme her niyetlenişimde illaki karşıma çıkıyor
Hakkımda çoktan verilmiş bir idam kararı.

Hür yolunu bul da gel artık be cancağızım
Dokun tellerine,
Paslı bir Alevi Türküsü'nü parlatsın sazın
Nicedir katlanabildiğim sıkıntıları kutlayalım
Orta yaşlı bir dağ yamacında
Alacaklı gibi dikilsin başımızda cefakâr ağaçlar
Açılışını yapalım gelecekte kapanacak gözlerimin
Parmakların övgüye aç gibi duruyorlar
Ben kendime kıyamam,
Kurdeleyi sen kes
Bunu yalnızca senin parmakların hak ediyorlar.