Sen gül bahçesinde beyaz gül yüzlü kuzu
O ise dikenli yolun kana bulanmış bir kurdu
Doyururken tüm organlarını pençesi aşkın
Kanlatır ruhunu ayağına ömrünü döktüğün
Kayıt Tarihi : 28.10.2006 22:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Demircan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/28/kurda-asik-olan-kuzu.jpg)
Şiirde devrik cümle caizdir, hatta bazen gereklidir. Ancak ifadeleri anlaşılmayacak şekle getirmek, farsça tamlamalardaki gibi sondan başa doğru bir anlatıma girmek bilmiyorum ne kadar doğru ve bir şiir için ne kadar akıcı.
Doyururken tüm organlarını pençesi aşkın
Kanlatır ruhunu ayağına ömrünü döktüğün.
İtiraf etmeliyim ki bu ifadeler bana ağır geldi. Üstelik rübai şeklindeki bu güzel dörtlükte kafiye de yok. Tanıdığımız büyük şairler serbest vezinli şiirlerini bile gizli kafiyelerle süslüyorlar. Bu yönüyle de bana yabancı geldi.
Nice güzelliklere diyor, esenlikler diliyorum.
Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (2)