Kurbanlık Kuzulu Koyun

Kıyan eller ne anlasın sevmeyi, sevgiyi
Ne anlasın duyguyu…
Ne anlasın yaşamın değerini,
İnsanlıktan nasibini almayanlar
Rahmet, bereket,
İbadet
Kan dökmek, can almak mı?
Et yemek mi?
Eğer “medeniyet” dediğiniz şey buyuysa
Peki, sormazlar mı “barbarlık nasıl bir şey? ”

Huşuyla tekbir, salâvat getirmek,
Kurbanlık koyunun
Boynuna bıçak tutmak,
İnsanı huzura, mutluluğa, ulviyete ulaştırmaz

Eğer Mevla’nı Allah’ını seviyorsan,
Dünyada akla, bilgiye önem ver.
Bırak masattı, bıçağı
Bırak can almayı,
Bırak kan dökmeyi,
Öldürmeyi ibadet sayma, canlıyı yaşatmaya bak.

Bana aptal bana cahil bana zındık diyen,
Hasta beyinli gafil!
Tanrı Apollon’a sunulan
Kurbanlık insanla,
Cebrail aracılığıyla
İsmail kesilmemesin diye,
Gönderilen kurbanlık koçun akıbeti aynı değil mi?

Derelere, çaylara, denize akan koyu kırmızı kan,
Boynuna bıçak vurduğun,
Kurttan, çakaldan
Kurtulup,
Senden kurtulmayan!
Acı acı meleyen,
Naçar kuzulu mor koyunun kanıdır,
Yeter
Sallama elindeki satırı,
Bu sahne bu manzara bitsin artık,
Tanrıların kana hiç ihtiyacı yok, barbarlığı bırak yeter;
Eşitlik sağlanırsa, yoksullar kalmasa ecri daha büyük olur

Mehmet Çobanoğlu
27.09.2015
İstanbul