yine akşam üzeri çakıl karışmış kumların üzerinde
ibrahim baltasını biliyor kaçırmamalıyım celladımın son türküsünü
güneş sönüyor üzerinde doğudan ama yine denizin üzerinde
isa sesleniyor dağdan kaçırmamalıyım son akşam yemeğini
şeytanın boynuzuna üfleniyor iniyor tokmaklar gerilmiş derilere
sol tarafa bir çarmıh dikiliyor tepemde dikenli bir taç
sağ tarafa kanlı bir kütük kuruluyor bileklerimde ilmekler
ama korkmuyorum ait olduğuna gidiyor bu omuz ve bilekler
kuru dallar seriyor ayaklarımın altına eli mızraklılar tabiat izliyor
başımı koyup uzanıyorum meshaneden pis kokan bir tomruğa tabiat izliyor
ellerimde çivilerle son gördüğüm kızılca demir levha
omuzumda kanlarla son gördüğüm keskin bir ağız
Yusuf Arslan 4
Kayıt Tarihi : 4.2.2020 00:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!