Kurbanım Şiiri - Hüseyin Salık

Boynuna taht kurmuş idim Kurbanım
Kızıl kıyamet ayrılalı payitahtımdan
Tam üç hasretlik ömür geçti
Varılmaz menzillere sîrât tuttum
Sana gelen yollara revân olmayalı

Her mutlu olduğum zannında
Tebessümlerimi feryatla idam eder oldum
Kahkahalar savurmayalı gidişinle
Ağıtları bıraktım yeller esen yerlere durdum

Irâk kalmamalı gözden
En çok da gönülden
Tuzak kurmamalı, kurgan vurmamalı
Letâif sevda pınarı yollara
Cellatlar vırmamalı intizarın boynunu
Yağmur yağmur yağmalı sinemize
Ayaklarından öpülesi muhabbetler
Ülfet, en çok da ülfet
Ne girift bilinmez bilmece
Ol sen başına sertâc et.

-Seyyâle