Kurbanım Şiiri - Hanifi Kara

KURBANIM

Vatanımın elmasına, narına
Ağacının yaprağına kurbanım.
Cennet kadar güzel, ben bu ülkenin
Hem dağına hem bağına kurbanım.

O yarattı hem ezeli, ebedi
Her zeminde sen güzel sun, güzeli
Edep ile nâmus ile bezeli
Gelinine, düğününe kurbanım.

Sevdim seni tozu olam yolunun
Bana yer ver, sen; altında kolunun
Tadı damağımda Anadolu’nun
Hem balına hem yağına kurbanım.

“Oku” kâinatı hep hece hece
Yoksa eremeyiz o dünkü güce
Kürt’üyle, Türk’üyle… Bir uçtan uca
Hem batına hem doğuna kurbanım.

İkisi de, bir bedende buluşan
Günden güne dostlukları oluşan
Her kim ise, millet için çalışan
Hem soluna hem sağına kurbanım.

Nice canlar, can verdiler uğrunda
Tek amaç var, O da olmamak “manda”
Şehidimi barındırır bağrında
Bu ülkenin toprağına kurbanım.

Kimsaler çözemez öyle ukde ki
Uzay sayfasında en son nokta ki
Bu ülkenin ay yıldızlı gökte ki
Dalgalanan bayrağına kurbanım…

Hanifi KARA