KURBAN
Allah’a yaklaşmaktır kurban. Ama biz bu yaklaşmayı ne kadar gerçekleştirebiliyoruz. Kendimizi siyasetten, ekonomiden, malayaniden, gıybetten ne kadar kurtarabiliyoruz. Günümüzün çoğu neyle geçiyor. Kur’an’la ne kadar vakit geçirebiliyoruz.
Şu üç günlük dünyada ebedi hayatın ne kadar hazırlanabiliyoruz. O sonsuz hayata karşılık bu sınırlı hayatı ne kadar sorumsuzca harcıyoruz. Günahlara dalmakta ne kadar hırslı davranabiliyoruz. Bu dünyanın dertlerini büyütüyor, büyütüyor dağ kadar yapıyor, altından kalkılamaz hale getiriyoruz. Bu yüzden strese giriyoruz. Bu stres hayatımızı kaplıyor, intihara kadar varan sona kadar gidebiliyor.
Önemsiz şeyleri önemli hale getiriyor, önemlileri önemsizleştiriyoruz. Sebepsiz yere düşmanlıklar besliyor, haset ve kin yüzünden birbirimizi ortadan kaldırmaya kadar gidebiliyoruz. Bütün bunlar bizim ebedi saadetimizi gölgeliyor, ortadan kaldırıyor, ebedi felakete döndürüyor.
Yalan o denli hayatımızı işgal ediyor ki doğrularla karışıyor, giderek kendimize yalan söylüyor ve bu yalanlara inanmaya başlıyoruz. Bu yalan dünya gerçek dünyanın üzerini örtüyor, git gide hakikatten kopmaya başlıyoruz.
Gecelerimiz gafletle, gündüzlerimiz isyanla geçiyor. Gerek haram nazar, gerek müstehcen konuşmalar bütün ibadetlerimiz alıp götürüyor, gafletle yaptığımız ibadetlerin bir faydasını göremiyoruz.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta