Kurban Olsam Ben Yar'e Şiiri - Cihat Şahin

Bilmem kabul eder mi?
Kurban olsam ben yâr’e
Yoksa şöyle söyler mi?
“Derhal, defol avare! ”

Avareyim ben zira
Hata, kusur sayısız.
Ramak kalsa o, sur’a;
Yaşar nefis kaygısız!

Yok, kullukla alakam
Yok, mevlaya tam saygı!
Tek arzudur mal, makam
Uhra için yok kaygı.

Kalkmış rafa diyanet
Dinim sanki el bana.
Lütf olmazsa sıyanet;
Kim uzatır el bana?

Benden kurban olur mu?
Deyin dostlar siz bana!
Versem canı alır mı?
Der mi; Rabbim yar bana?

Şu pür kusur halimle;
Sever mi ki yar beni?
Bir tutarsa zalimle?
Orda naçar kor beni.

Kaldım naçar, biçare!
Derde derman; o, yâr’de.
Bilmiyorum ne çare;
Son verir mi bu derde?

Kurban olsam o, yâr’e
Acep neler der bana?
Dediklerin ağyar’a;
Derse şayet, kor bana!

Cihat ŞAHİN
14.11.2010-İZMİR