Akkese obasına çıkıyorum; yalnızım.
Yolda kabrin üstüne vardım; kurban olduğum.
Erdim işte sılama; neden dinmiyor sızım?
Sanki canlı toprağa girdim; kurban olduğum.
Öylesine bir yangı; doruk çırası gibi.
Bilmedim başka acı hicran yarası gibi.
Maziyi eşeledim; sanki sırası gibi.
Mezarının taşını gördüm; kurban olduğum.
Başın ucunda bir gül, karışmış dikenlere.
Sanki bağrını açmış hasretlik çekenlere.
Kara yazgılarına boynunu bükenlere.
Ona senden bir haber sordum; kurban olduğum.
Kırk yıla sığmadı mı onca çektiğim acı?
Nisyan imiş derlerdi kara sevda ilacı.
Aşık Çepni garibin bitti, kalmadı gücü.
Gayrı ben de bohçamı dürdüm; kurban olduğum.
Aşık Çepni
Yusuf MısırlıoğluKayıt Tarihi : 24.6.2006 01:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nisyan imiş derlerdi kara sevda ilacı.
Aşık Çepni garibin bitti, kalmadı gücü.
Gayrı ben de bohçamı dürdüm; kurban olduğum.
Akıcı anlatımıyla çok analmlı bir eser okudum usta kaleminizden.En yüksek puanımla saygılarımı sunuyorum.
Nisyan imiş derlerdi kara sevda ilacı.
Aşık Çepni garibin bitti, kalmadı gücü.
Gayrı ben de bohçamı dürdüm; kurban olduğum.
Çok muhteşem bir bitiş.Ağzınıza ve kaleminize sağlık.Saygılar
Sakaryaya Adapazarına kucak dolusu selamlarımla yaralı-ceylan ))
TÜM YORUMLAR (6)