Yaş elliki dedi
dönüp geriye baktığımda
mutluluk tablosu çizilmemiş
hep hüsran
hep hüzün
hep mutsuzluk
yaşamışım meğersem
ve adına yaşamak
demişiz de kurban olduğum
Sırça saraylarda büyümedim
bir baykuş yalnızlığı gibi
hep yalnız kaldım
gecenin kör karanlığı gibi
kördüm
görmedim aydınlığı
aynanın yansıması gibi
kilit vurdum hecelerime
ve adına yaşamak
dedim de kurban olduğum
Bir kavak örneği
belleğime boy verdim
büyüttüm besledim
kahpe felek sana nettim
neyledim
diyemedim
her gün devrilende bir çınar gibi
ben yaşlandım
ve adına yaşamak
dedim de kurban olduğum.
Kayıt Tarihi : 20.1.2008 18:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yaşlanınca öyle olur. 21/03/2004/ANKARA
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!