Kurban Olduğum Şiiri - Bilal Karaman

Zamansızca geç evimin önünden
Ayda yılda bir kez olsa beklerim
Gece gündüz Allahın her gününde
Göl olur boşalır göz bebeklerim

Camda perde ardında ben yorgunum
Daldan düşen yapraklardan solgunum
Şehir suskun sen yabancı ben yolcu
Boşuna mı sevdik kurban olduğum

Hasretinle bıraktığın şu diyar
İçerime inme gibi indi yar
Gözlediğim kaldırımsız sokakta
Buz kesen geceler benden bahtiyar

Camda perde ardında ben yorgunum
Daldan düşen yapraklardan solgunum
Şehir suskun sen yabancı ben yolcu
Boşuna mı sevdik kurban olduğum

Pencereme gelen kuşlar kaçmıyor
Uzattığım sudan damla içmiyor
Gözlerimin feri söndü kurudu
Kaç bahardır kelebekler uçmuyor

Camda perde ardında ben yorgunum
Daldan düşen yapraklardan solgunum
Şehir suskun sen yabancı ben yolcu
Boşuna mı sevdik kurban olduğum

İstemesen başkasını sevsen de
Yetinirim uzaklardan görsem de
Yağlı urgan geçirseler boynuma
Tırnağından vazgeçemem ölsem de

Camda perde ardında ben yorgunum
Daldan düşen yapraklardan solgunum
Şehir suskun sen yabancı ben yolcu
Boşuna mı sevdik kurban olduğum..Bilal KARAMAN