Kurban Et Beni Şiiri - Hasan Hüseyin Yılmaz

Eğer ağlayacaksan bir gün benim yüzümden
Gözlerinden akacak yaşa kurban et beni.
Güle rakip gülüşün solacaksa güzümden
Baharı göstermeden kışa kurban et beni.

Sımsıkı tutamaz da bırakırsam elini
Canımla ödemeye razıyım bedelini
Silah, kurşun arama vurmak için delini
Kirpiklerin ok olsun kaşa kurban et beni.

Gönlümde olmadığın bir güne uyanayım
Adını tesellisiz hicranlarla anayım
Saçımda ellerinin hayaliyle yanayım
Bırak dizlerini yar taşa kurban et beni.

Bunca yaşanmışlığı hiç yerine koyarsam
Ceylanları andıran bakışına kıyarsam
Güneşi kıskandıran cemaline doyarsam
Uykuya hasret bırak düşe kurban et beni.

Bir gün sitem edip de olursam tafralarda
Lokmalar boğazıma dizilsin sofralarda
Betim benzim sararsın hazımsız safralarda
Ekmeği haram eyle aşa kurban et beni.

Saçların dökülür ya omzundan yana doğru
Kıblegâhım gözlerin yönüm hep sana doğru
Helâldir kanım sana kasteyle cana doğru
Koç eyleyip kendine hâşâ kurban et beni.

Hasan Hüseyin YILMAZ