Yedeklerle dolaşan, mağrur kınalı koçlar
Kulakları çınlatan şen neşeli çocuklar
Sabırları tükenmiş bu mukaddes gün için
Bunlardan bir Koç üzgün ağladı sessiz sessiz
Birisi bir ah çekti derinden ta derinden
Izdırabı yarası onun binbir yerinden
Herkesin bir derdi var kimseye demez ağlar
Kimisi belli eder kimisi içten ağlar
Bu kınalı koçların birisi gelmez dile
Çünkü kurban gidiyor hazreti İsmaile
Herkesin cananı var aşığı ona ağlar
Kimisi belli eder kimisi içten çağlar
Ben ülk0me aşığım mini mini yaşımdan
Ülkü daha kutsidir ahramların taşından
Ulusum en mukaddes yurdum onun timsali
Uğruna kurban olsam, kurbanlık Koç misali
8/Kasım /1943
Kayıt Tarihi : 5.6.2024 13:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!