Yıl iki bin iki mevsim kış
Şubatın yirmi ikisi
Sevdiklerim yine uzakta
İşte öyle sıkıcı bir bayram sabahı
Gidilecek yakın akrabam yok
Hatta yapılacak gerekli iş
Yakınlarım yanımda olsa
Benim için her gün bayram olurdu
Deliye her gün bayram derler ya
Ben de sevinçten deliye dönerdim
Şimdi kulağım telefonda
Seslerde teselli buluyorum
Yalnız geçirdiğim bu kaçıncı bayram
Saymadım sayamadım bilmiyorum
Seneler harcadı beni huzurum yok
Hiç bir şeye sevinemiyorum22.02. 2002
Vehbiye Yersel
Vehbiye YerselKayıt Tarihi : 6.2.2013 21:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!