Hep kurbağaları öptüğümle kaldım hayatta
Hiçbiri prense dönüşmedi
Siğillerden başka ne kaldı ellerimde
Ve artık sidikli kurbağalar yok hayallerimde
(06/03/2007 HAN DANCA)
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
:)))))))))))))))))))))))))..HA HA HA HA...Çok erken farketmişsin..çok beğendimm çokkk...
Doğru zamanda doğru yerde öpmek işe yarıyabilir ;)))
Karsimiza prenste cikar,kurbagada.Belkide biz firsatlari degerlendiremiyoruzdur.Ne dersin.
Şanslı kurbağalar , zaten hep şanslı olurlar...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta