O halde “öp beni” dedi çirkin kurbağa.
Prensesin yüzünü bir hüzün bulutu kapladı..
“ Ya Prens olmazsan…”
Sorun değil ki, diye cevapladı Çirkin Kurbağa..Ne olmadığım ortaya çıkar böylece..Bu da güzel değil mi sence?
Prenses uzaklarda bir yerlerdeydi o an..Umutsuz ve çaresizce mırıldandı..
”Güzeldir diyelim…”
“De tabi..! ” diye haykırdı çirkin kurbağa…
Sesinin yankısı gölün durgun sularında dolunayın yüzlercesini resmederken karanlığa..
Ne olmadığımızı bilmek de ne olduğumuzu bilmeye bir yoldur.Uzun ve meşakkatli de olsa..Nihayetinde hiçbir şey bilmemekten de iyidir.
Ve unutma Prenses; Kilidin açılması sadece anahtarın kudretinden değildir..Anahtar,kilidi açabilmek uğruna kendini kilide uyumlamış bir metalden (iradeden) başka nedir ki?
Kayıt Tarihi : 19.5.2013 13:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!