Kurbağa Sonbaharı
O merhametsiz anne, yaz, kocayıp eskimekte.
Böcekler kıt ve cılız.
Bu bataklık evlerde yaptığımız
Vıraklamak ve solmak sadece.
Sabahlar dağılıp gider uyuşuklukta.
Güneş yavaşça parıldar güçsüz kamışların arasında.
Sinekler yüzüstü bırakır bizi.
Atar bataklığın beti benzi.
Örümceği bile düşürür ayaz. Besbelli ki
Bereketin ruhu şeneltmiş
Başka bir yeri. Ne yazık ki
Bizim millet seyrekleşmiş.
(1958)
Sylvia Plath (1932-1963)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
https://ecnebiedebiyat.wordpress.com/category/sylvia-plath/
İsmail AksoyKayıt Tarihi : 18.3.2017 16:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Frog Autumn by Sylvia Plath Summer grows old, cold-blooded mother. The insects are scant, skinny. In these palustral homes we only Croak and wither. Mornings dissipate in somnolence. The sun brightens tardily Among the pithless reeds. Flies fail us. The fen sickens. Frost drops even the spider. Clearly The genius of plenitude Houses himself elsewhere. Our folk thin Lamentably. (1958)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!