Kuralsız Şehir Şiiri - Ahmet Uruk

Köhne bir limanın, akşamında
Yorgun ve bezgin görünüyordum
Burası ayrıydı, apayrı bir dünya
Heybetli yatları limana çekmişler
Yolculuğun son sözleri dillerinde

Sözcüklerin öpüştüğü akşamın
Çiçeklerle donanmış terasın
Dağılmış saçlarında kaldığım
Kendinden geçmiş kızı görüyordum
Üstünden atamadığı hüznüyle

Düş ülkemin sokaklarında gezerken
Yıllar öncesinde bir yerden
Kemancı bir kızla yaşadıklarımın, kör yüzünü
İşte bu kız da daha belirgin görüyordum
Bu kuralsız şehrin sesiydi, duyuyordum