Karanlık hayatın labirentlerinde maden işçisiyiz,
Her birimizin yolları farklı, platform aynı
Havasız tünellerde ışık yok,
Uzayan koridorlar karanlık, siyah,
Kulaklarımda adım sesleri, tempolu.
Gündüzler karanlık, burası tozlu
Kurulmuş robotlar aşağı yukarı gider gelir,
Çıkış kapılarında bir müddet dinlenilir.
Çalışmalar tekrar edilir durur,
Karanlık kimi zaman da içe vurur.
Karanlık hayatın labirentlerinde maden işçisiyiz,
Desek de yarin gerdanında inci tanesiyiz,
Havasız tünellerde gider geliriz.
Toz duman kısıldı çıkmaz sesimiz,
Nefesler soğuk, insanlar isimsiz,
Kurallar kesin, emirleri verenler erdemsiz.
Soru sorulmaz burada, ihtiyaç bildirilmez,
Kurallara uyulur, asla eleştirilmez.
Kayıt Tarihi : 17.1.2006 16:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!