Her zaman aynı kalıp, hep aynı tarzda,
Ne olacak? Kuralı bozsam diyorum…
Tıpkı bir seyyah gibi gezip birazda,
Her kayadan bir kesek tozsam diyorum…
Konuşmak kimin haddi kelli, felliyse,
Konular değişmiyor, tarzın belliyse,
Sonuca yetişmiyor sivri dilliyse,
Şöyle havadan sudan yazsam diyorum…
Üzerime giydiğim simsiyah keten,
Ben matem dedikçe diyorlar paten…
Doğruyu dokuz köyden kovmuşlar zaten,
Yalanları uç uca dizsem diyorum…
Yaşı yakmak isteyen kurular gibi,
Her türlü taam yiyen karılar gibi,
Yaz ve kışta bal diyen arılar gibi,
Çiçek, çiçek dolaşıp gezsem diyorum…
Elif iken dal olup yaranmak için,
Şakşakçısı bol olup aranmak için,
Her kafada tel olup taranmak için,
Arkalardan kuyular kazsam diyorum…
Duruşundan belliyse halin, minvalin,
Borusunu çaldıkça herkes, mihvalin!
Ne zaman, ne olacak sonun, ahvalin?
Çığırımdan saparak azsam diyorum…
Ey Şahan, nedir senden çektiğim benim,
Bir türlü yeşermiyor ektiğim benim…
Yine meyve vermezse diktiğim benim,
Zıvanadan çıkarak kızsam diyorum…
Minval: Hareket tarzı, davranış.
Mihval: Çok hilekâr, dolandırıcı.
Kayıt Tarihi : 2.2.2013 00:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!