Kural Dört:sonsuza Dek Son Şiiri - Yorumlar

GÜNÜN ŞAİRİNİ TEBRİK EDERİM.

ı$ıkaç :kuralları yakma

Devrik cümlelerle,devrilmeyen bir şiir oluşturmak,her kalemin harcı olmasa gerek.

Tebrik ediyorum güzel şiirinizi Sn Esen..

Saygı ve Selamlarımla..

Özlem üzerine felsefi bir tema işlenmiş Şiirinizde Feriha hanım. Ayrıca içten ve duyarlı dizeleri okumak güzel bir duguydu, kutlarım. Mutluluklar sizinle olsun!(10on+)

CÜMLELER YANDI, MUM DEVRİLDİ…

Öncelikle günün şiiri olmayı hak eden böylesi güzel ve anlamlı şiiriyle şairesi Feriha deniz Esen Hanımı bütün içtenliğimle kutluyorum.

Gerçekten çok güzel ifadeler.
Duygular; ne çok saklanmış, ne de kelimeden yeşil örtünün altında mevta olmuş…
Tabut içre değil en azından.

*
Gerçekten de dizelere şöyle bir yukarıdan aşağıya baktım. Şiirde kurallı cümle olacak veya olmayacak diye bir kural yok. Hatta nesirde bile olmadığı aşikâr.
Şiir, “mum ve devrik cümle” diye başlayınca bakma gereği duydum. Eh, bir cümle belki…
Cümlelerin devrilmesi gibi mum da devrilmiş. Yani ışık sönmüş. Hem de sonsuza kadar.
Neden mum?
Seven kalbin mum gibi eriyişi, bedenin mum gibi eriyip zayıflaması, kendine ışık vermeyen mum gibi ışığını ve sevgisini hep başkalarına vermesi… İşte bunun gibi algılarla mum gibi denilmiş olmalı.
Hep fedakârlıklar daha çok sevenden, öncelikle de daha hassas yüreğe sahip olandan beklenir. Zaten aynen de oluyor.
Bu konuda da bayanlar çoğunlukla haklılar…
Erkekler biraz daha serin, daha soğuk veya daha ağırkanlı davranabiliyor, yerine göre aldırışsızlık maskesini hemen takınıp bir anda var olanı yok sayabiliyorlar.
Her zaman bu böyle olacak diye bir kaide yok ya. Çilden çıkarınla bir yürek de aynı meydan okuyuşuyla gerçek hayat dersini, gerçek sevginin ne olduğunu adamakıllı muhatabına anlatabilir.
Yanlış ve anlamsız cümlelerle gönül alınmaz. Tabi kuralsızlığıyla, “hangi alev beni senden yakmaz” dedirtir şaire algıları…
Beni yakan sen olamazsın. Anlamsız evrenin, dünyanın cümleleridir, deli deli esen ve yakan…
Boşuna beklemeyecek, umut etmeyecek, adımı besmelesiz anmayacaksın.
Bu işin aras’ı araf’ı olmaz.
Buradaki “aras” kelimesi özel isim de olabilir.

Her şeye fazlasıyla katlanmışken; çöl susuzluğumuzla aşkımız için ölmeyi, yakılan gemilerle geri dönmenin imkânsızlığında hayal ettiğimiz dönmeyi, kurşun yemiş yaralı bir kanatla düşlediğimiz uçmayı bilemediğimizden miydi, aşkta ezberlenen yara, yaralanmışlıklar…

Mendiller yaşlandı, elerlin çaresizliğinde, gözlerin nemsizliğinde… Gönülden sızan ahların ıslatan bedbahtlığı gibi yaşlandı mendiller elde.
Ve sonuçta elde var hiç.
Gönül sayfaları boş…
Yürekler bomboş…
Hayat deli çemberi…
Dön dur etrafında. Yahut etrafında döndüren…
Ne de olsa delilik sayılır, boşa dönüşler…

Belki…
Aşk, isim olamadıysa “kara sevda” misali sıfat olup karartı gönüllerimizi ve günlerimizi…
Işığımız bile ay artığı artık. Aydan artakalan, belki de aydınlığı olmayan sın yansımaları…

Belki…
Belki kavuşmak içindi her şey…

“Dördüncü Kural:
SONSUZA DEK SON…”

***
Böylesine güzel bir ayrılık şiiri.
Sonsuza kadar noktalanış şiiri.
Restin, bitirmenin son noktası bir şiir.
*
Günü şiiri olmayı hak etmiş, gerçekten güzel bir şiir.

Feriha deniz Hanım, tekrar kutluyorum.

Yüreğinize, kaleminize, emeğinize, ilhamınıza sağlık efendim.

Seçici Kurula da ayrıca teşekkürler.

Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun.

Sağlıcakla…

*
02. Ağustos 2013
Hikmet Çiftçi

“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”

Tebrikler bu güzel şiirinize kaleminiz daim olun

Tebrikler güzeldi

Daim olsun inşallah severek sefayla okuduğum bir şiirdi şiiriniz baki ömrünüz bereketli olsun

Gelip okumuştum şiiri... Bir yanda vuslata sözlü, bir yanda tutsaklıktan özürlüydü...
Şiirlere düşen görevi iyi yerine getiriyordu... 'Aras'a' kadar beklemeyi ve 'şartsız unutkanlığı...'
Oldukça 'sahibinin sesi' bir şiir... Seçici Kurul'u dikkatinden dolayı kutlamam lazım... Ve şaireyi de bir kez daha, çokça...