Kural Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

KURAL

/ Martısı aç denizler, gökyüzünden utanır
Aşkı aşk ile tüketilenin kalbinden utandığı gibi /

Sana tükenmek
Tükenilenler birikir
Sen de çoğalanlarla birlikte

Doğruyu hangi şair yazar?
Sen de çoğalıp tükenmek midir?
Yoksa
Tüketip çoğalmak mıdır aslolan?

Seni yetinmek
Yetindirmek eksikliğin sesiyle
Gökyüzü içimde yüzse ne çıkar
İçimde ki deniz kıyısına çekildikten sonra

Sana büyümek
Yeniden hep yeniden
Tohumdan meyveye
Meyveden tohuma
Ölenlerinin imecesiyle can takas
Boy vermek yine yeniden
Ölmek için yaşamaya
Yaşamak için ölmeye…

Herşey dönüyor ilk noktasına
Dönüyor tükenen
Dönüyor tüketen
Zaman emeğe, aşka düşman?
Bir kullanımlık tebessümü
Defa kere ısıtıp ısıtıp sunar
Değişmezlik değişmeyen kural

Kapatmalı gözkapaklarını
Bak! Güneş kızılı bir renk doğuyor
İçinden geçenlerin geçtiği
Hiçliğin heplik yüzü
Kim bilir?
Belki o geçit töreninde saklı