Kuraklık Ninnisi Şiiri - Berat Özdemir 2

Kurak yalnızlıklar içinde büyüdüm ben,
Sadece toz, kum ve toprak vardı.
Su görmemiş otlar içinde büyüdüm ben,
Sadece sarı otlar ve sadece dikenler vardı.

Kurumuş hayaller içinde büyüdüm ben,
Tükenmişliğin en zirvesindeki kişilerle.
Yıkılmış duvarlar arasında büyüdüm ben,
Tek oyuncağım olan kedilerle,

Gölgesi olmayan ağaçların altında yürüdüm ben,
Damla serinlik arayan baygın gözlerle.
Güneşin sıcağında üşüdüm ben,
Ayağımdaki bin dikenle.

Işığım yıldızlar oldu, yatağım toprak,
Sessizlik ninnim oldu bana,
Evim oldu dur durak bilmeyen kurak,
Hapsetti beni koca avuçlarına...