Kuraklık Mevsimi Şiiri - Önder Karaçay

En çok bolluk alın teri yağmurları ile olurdu,
Ne zaman ki alın teri içenler çoğalmaya başladı,
Kuraklık mevsim oldu.

Alın teri dökmeyi bilmeyenler,
İçmeyi biliyordu

Biz kaybetmeyi
Ahlaksız bir kazanca tercih ettik
Bir ömür boyu vicdan azabı çekmemek için

İdeallerimiz adına
Mağlup sayıldık

Bu dünyadan giderken,
Adımıza yakışır bir dürüstlük bıraktık

İlk öğrendiğimiz dil bizim tatlı dilimizdi,
Acıtmak için kullanacağımızı bilemedik.

Saygı kayığına binmek istemeyenlere,
Sevgi denizini geçemezsiniz dedik.

Yüzme bilmeyen alın terlerini,
Suda boğdular,
Oğlum yüzme bilmezdi diyen ananın,
Yüreğinin nasıl dağlandığını bile unutturdular.

Korkarak yaşadıkça
Hayatı seyrettik..

Cehennemi dünyaya gelenlerin,
Azaplarının üzerine biraz tuz döktük

Önder Karaçay