Kabuslarım vardı benim;
Düşlerimde büyüttüğüm,
Korkularım vardı benim;
Cesaretimle ördüğüm.
Oyuncaklarım da oldu
Oyunsuz koca bir rüyada,
Ektiğim çiçekler oldu
Ekeneksiz dünyada.
Kurgunun son halkasında
Ecelin ''Umut'' çasında
Yaşam diye bir şey vardı;
Hayallerimin arasında,
Ölümlerimin arkasında.
Ama birden hepsi yok oldu,
Gece ayın izinde kayboldu,
Yalan gerçekte unutuldu,
Yaşam teorisi kurutuldu.
Hayat şimdi acı bir hatıra,
Yaşamaksa kalıplarda,
Bir tebessüm kalır yarına;
İskeletinin kurakçasında.
Ölüm saklı soluğunda...
Fazlı AkkuşKayıt Tarihi : 5.8.2006 11:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!